NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
مُوسَى
يَعْنِي
ابْنَ
إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
عَنْ هِشَامِ
بْنِ
عُرْوَةَ
عَنْ عُرْوَةَ
عَنْ
عَائِشَةَ
رَضِيَ
اللَّهُ
عَنْهَا
أَنَّ
رَجُلًا
قَامَ مِنْ
اللَّيْلِ
فَقَرَأَ
فَرَفَعَ
صَوْتَهُ
بِالْقُرْآنِ
فَلَمَّا
أَصْبَحَ
قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَرْحَمُ اللَّهُ
فُلَانًا
كَائِنْ مِنْ
آيَةٍ
أَذْكَرَنِيهَا
اللَّيْلَةَ
كُنْتُ قَدْ
أُسْقِطْتُهَا
Aişe (r.anha) dan
rivayet olunduğuna göre;
Bir adam geceleyin
kalkıp (Kur'an) okumuş, Kur'an okurken de sesini yükseltmiş. Sabah olunca
Resulullah (s.a.v) (onun hakkında):
"Allah falancadan
razı olsun. O bu gece benim (unutarak) atlamış olduğum bazı ayetleri bana
hatırlatmış oldu." demiş.
İzah:
Tirmizi tefsir Bakara;
İbn mâce ikame
Musannif Ebu Davud bu
hadisi zekretmekten makşadı, içerisinde bulunan ve değişik şekillerde okunabilen
"kâin" kelimesine dikkati çekmektedir.
Al-i imran suresinin 146.
ayet-i kerimesinde de geçen "nice" anlamına gelen bu kelmeyi ibn
Kesir burada olduğu gibi "kain" şeklinde okuduğu halde, diğer kırat
imaları "keeyyin şeklinde okumuşlardır. Bu yüzden hadis-i şerif, söz
konusu kelimenin kain şeklinde okunacağını söyleyen Yahya İbn Kesiftin
delilidir.
Avnii'l Ma-bûd
yazarının açıklamasına göre, bu kelime Sünen-i Ebu Davud'un bazı nüshalarında
"keeyyin", bazılarında da "keeyyinin" şeklinde
geçmektedir. Çünkü bu kelimeyi yukarıda görülen üç şekilde de okumak caizdir.
Hafız Süyûtî, Mirkatu's
Süûd isimli eserinde bu kıraatlar içerisinde en meşhurunun "keeyyin"
şeklindeki kıraat olduğunu söylüyor.
Hadisten çıkartılan
bazı Hükümler
1- Kâinün kelimesini
"keeyyin ve keeyyinin" şekillerinde de okumak caizdir.
2- Hz. Nebiin ümetine
tebliğ ile mükellef olduğu hükümleri, tebliğ ettikten sonra unutması caizdir.
Fakat tebliği ile mükellef olmadığı hususları her zaman unutabilir. Cumhuru
ulemânın görüşü budur. Kadı Iyazla İmâm-ı Nevevî ve Hafız ilan-i Hacer böyle
demişlerdir.